Υπάρχουν βασικά τέσσερα είδη τεχνιτών δολωμάτων : top-water, floating, sinking και suspending. Όλα έχουν το δικό τους βάθος κολύμβησης και είναι το βάθος εκείνο που θα φτάσουν όταν τα τραβάμε συρτή. Αυτό συνήθως αναγράφετε και πάνω στην συσκευασία του δολώματος. Άλλα λοιπόν δολώματα μένουν στην επιφάνεια άλλα βουλιάζουν και άλλα μένουν στα μεσόνερα όταν τα τραβάμε συρτή. Απλά πρέπει να γνωρίζεις τι είδους ψάρια έχεις σκοπό να κυνηγήσεις και τις καιρικές συνθήκες επικρατούν. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι θέλετε να ψαρέψετε σε έναν ύφαλο και γνωρίζετε καλά τα νερά θα χρησιμοποιούσατε ένα δόλωμα που μπορεί να περάσει από τα ψηλότερα σημεία του υφάλου και στην συνέχεια να βυθίζετε στις χαράδρες του εκεί όπου κρύβονται τα μεγάλα θηράματα μας. Αυτό που θα έχει καλύτερα αποτελέσματα είναι το suspending γιατί είναι πιθανόν το δόλωμα να μην πιαστεί στην προεξοχή του υφάλου και να κινείται ανάμεσα στις εσοχές του. Αν τώρα το δόλωμα σου δεν θες να κινείται τόσο βαθιά και ανάμεσα στις χαράδρες τότε ένα floating θα κάνει πολύ καλή δουλειά. Τραβώντας το να βυθίζετε στις εσοχές και σταματώντας να βγαίνει στην επιφάνεια. Σαν γενικό κανόνα μπορούμε να πούμε ότι : όταν τα νερά είναι ταραγμένα ( έχει κύμα ) τότε τα αρπακτικά ψάρια ανεβαίνουν κοντά στην επιφάνεια να φάνε και δείχνουν επιθετικότητα σε θέλγητρα που κινούνται ή επιπλέουν στην επιφάνεια-floating lure. Όταν τα νερά είναι ήρεμα ( λάδι ) τα ψάρια μένουν στο βυθό και περιμένουν το θήραμά τους να περάσει σχεδόν από μπροστά τους ή στα μεσόνερα τότε χρησιμοποιούμε ένα suspending ή sinking θέλγητρο.
Πηγή : Γιάννης
