Είναι τα δολώματα που όταν πέσουν στο νερό αρχίζουν να βυθίζονται μέχρι να φτάσουν στο τέλος του βυθού και τραβώντας τα μένουν σταθερά στο βάθος όπου έχουν φτάσει. Αυτά έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα για ψάρεμα σε βαθιά νερά, όπου η ανάκτηση αρχίζει μόλις το δόλωμα φτάσει στο επιθυμητό βάθος. Μερικά ψάρια αρέσκονται να κυνηγούν στο τέλος του βυθού ή στα μεσόνερα. Κάθονται στον βυθό και περιμένουν το θήραμα να περάσει σχεδόν από μπροστά τους. Αυτό συμβαίνει είτε όταν ο καιρός είναι καθαρός και χωρίς κυματισμό είτε γιατί έχουν μάθει να ζουν και να τρώνε κοντά στον βυθό.
Πρέπει πρώτα απ’ όλα να δούμε την ταχύτητα βύθισης του δολώματος μας. Ρίχνουμε το δέλεαρ κοντά μας, για να το βλέπουμε και μετράμε πόσα δεύτερα θέλει να βρεθεί στον πυθμένα π.χ. είναι 30 δεύτερα. Ρίχνουμε λοιπόν το δόλωμα μακριά και αφού πέσει στο νερό αρχίζει να βουλιάζει, εμείς αρχίζουμε να μετράμε αντίστροφα. Αν τώρα σταματήσουμε το μέτρημα και μαζεύουμε στα 15 δεύτερα το δόλωμα θα κινείται στα μεσόνερα ενώ αν μαζεύουμε στα 25 δεύτερα θα κινείται κοντά στον βυθό. Μαζεύουμε σταθερά χωρίς να σταματάμε απλά παίζουμε με την ταχύτητα, άλλοτε αργά άλλοτε γρήγορα ή συνδυασμό των δύο αλλά ποτέ δεν σταματάμε γιατί το δόλωμα μας θα βυθιστεί και κινδυνεύουμε να μπλεχτεί στον βυθό και να το χάσουμε.
Πηγή : Γιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.